Το Jiu Jitsu είναι μία από τις αρχαιότερες μορφές πολεμικών τεχνών. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην Ινδία το 2000 π.Χ. και χρησιμοποιήθηκε από μοναχούς οι οποίοι δε μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν όπλα για να αμυνθούν. Στη συνέχεια επεκτάθηκε στην Κίνα και αργότερα στην Ιαπωνία. Οι Σαμουράι υιοθέτησαν το Jiu Jitsu και αργότερα οι τεχνικές του διαχωρίστηκαν και προέκυψαν άλλες μορφές πολεμικών τεχνών όπως το judo, το akido και το karate.

Το 1914 το Jiu Jitsu μεταφέρθηκε στη Βραζιλία από τον Ιάπωνα πρωταθλητή Μαέντα, ο οποίος ξεκίνησε να διδάσκει την τέχνη του Jiu Jitsu και να εγκαθιδρύει μία τοπική κοινότητα μεταναστών από την Ιαπωνία στη Βραζιλία.

Αρωγός στις προσπάθειες του Μαέντα στη Βραζιλία υπήρξε ο Γκρέισι, ένας πολιτικός με καταγωγή από τη Σκωτία. Ο Μαέντα δίδαξε τις τεχνικές του Jiu Jitsu στο μεγαλύτερο γιο του Γκρέισι, εκείνος με τη σειρά του το δίδαξε στους αδερφούς του και από εκεί ξεκίνησε η συνεχής εξέλιξη του Brazilian Jiu Jitsu.

Ένα από τα αδέρφια Γκρέισι, ο Χέλιο ήταν αυτός που τροποποίησε το στυλ του μεγάλου αδερφού του, καθώς ο ίδιος διέθετε πολύ εύθραυστη υγεία και μικρό σωματικό βάρος και δεν ήταν δυνατό να αγωνιστεί εναντίον των αντιπάλων του. Ανέπτυξε λοιπόν τεχνικές με τις οποίες ακόμα και ένας αθλητής μικρότερου σωματικού βάρους μπορεί να νικήσει κάποιον με μεγαλύτερο σωματικό βάρος και δύναμη.

Ο γιος του Χέλιο – Χόριον, έκανε γνωστό το Jiu Jitsu στη δεκαετία του 1990, με τη σύμπραξή του στην καθιέρωση της διοργάνωσης U.F.C (Ultimate Fighting Championship), που είχε σαν στόχο την ανάδειξη και επικράτηση διάφορων αθλητικών στυλ και αθλητών. Ο αδερφός του Χόριον – Χόις πήρε μέρος στη διοργάνωση και με τις επιδόσεις του έκανε το Jiu Jitsu γνωστό σε όλο τον κόσμο, τόσο ως άθλημα, όσο και ως μορφή αυτοάμυνας που σήμερα είναι περισσότερο ένας τρόπος ζωής, για οποιονδήποτε θέλει να απολαμβάνει καλή υγεία, καλή νοοτροπία και πειθαρχία.