Η ιστορία του Karate (Καράτε) όπως και των περισσοτέρων πολεμικών τεχνών χάνεται στα βάθη της ιστορίας. Ίσως θα πρέπει να αποδεχτούμε την πιθανότητα να πρόκειται για κινεζικής καταγωγής τέχνη, που πέρασε στα νησιά της ΟΚΙΝΑΟΥΑ απο κεί έφτασε στην ΙΑΠΩΝΙΑ στις αρχές του 20^ου αιώνα. Η πρώτη συστηματοποίηση του Καράτε οφείλεται στον Οκιναουέζο Γκισίν Φουνακόσι (1868-1957). Στο πέρασμα των χρόνων η δημοτικότητα και ανάπτυξη του Καράτε, έφεραν μια αγωνιστική διάσταση τόσο στα ΚΑΤΑ (προδιαγεγραμμένες φόρμες κινήσεων χωρίς αντίπαλο), όσο και στο KUMITE (ελεύθερος αγώνας με διάφορους βαθμούς επαφής).

Το βασικό χαρακτηριστικό του Καράτε είναι η αποκλειστική χρήση χτυπημάτων με τα χέρια και με τα πόδια. Παρά το ότι Καράτε σημαίνει «άδεια χέρια» αρκετά στυλ διδάσκουν και ένοπλες τεχνικές, συνήθως με τη μορφή ΚΑΤΑ. Τα όπλα είναι συνήθως μετεξέλιξη αγροτικών εργαλείων που χρησιμοποιούνταν στην ΟΚΙΝΑΟΥΑ. Τα πιο δημοφιλή συστήματα Καράτε διεθνώς είναι το SHOTOKAN, το WADO RYU, το GOJU RYU και το SHITO RYU και το KIOKUSHIN, αλλά υπάρχουν εκατοντάδες συστήματα, Ομοσπονδίες. Οργανώσεις και οικογένειες σχολών όπου έχουν τεχνικές διαφοροποιήσεις και παραλλαγές.

Στην Ελλάδα ένα από τα πιο δημοφιλή συστήματα του Καράτε είναι αυτό του OKINAWA TE, οπου ιδρυτής του ήταν ο Βασίλης Ζαχόπουλος. Ο ‘’Master Bill ’’ όπως τον αποκαλούσαν χαρακτηριστικά είχε μαθητεύσει στο Καράτε στην Αμερική και επέστρεψε στην Ελλάδα το 1971. Ίδρυσε μια από τις μεγαλύτερες Ομοσπονδίες πολεμικών τεχνών την ΕΟΕΠΟΤ, με πάρα πολλές σχολές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και με μεγάλη διεθνή αναγνώριση.