IΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Σύμφωνα με μαρτυρίες που υπάρχουν από την Αρχαία Ελλάδα οι αθλητές συναγωνίζονταν στην ανύψωση βαρών, ενώ είναι πιθανόν η άρση βαρών να χρησίμευε σαν αγώνισμα προπόνησης των αθλητών του πεντάθλου ή του παγκρατίου.

Στην Ολυμπία βρέθηκε πελώριος λίθος βάρους 143,5 κιλών, ανάθημα του αθλητή Βύβωνα, ο οποίος καυχιόταν, κατά την επιγραφή, ότι τον είχε σηκώσει με το ένα χέρι επάνω από το κεφάλι του.

Στη Σαντορίνη βρέθηκε άλλος λίθος βάρους 480 κιλών που έχει χαραγμένη επάνω της την πληροφορία ότι ο Εύμαστας τον σήκωσε από το έδαφος.

Σε μουσείο της Γερμανίας βρίσκεται ένα κύπελλο του 500 π.Χ., που αναπαριστά έναν Αθηναίο, στεφανωμένο νέο να σηκώνει δυο μεγάλους λίθους. Η παράσταση και η επιγραφή μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το είχε κερδίσει κάποιος αθλητής σε αγώνα άρσης βαρών.

Το πρώτο Παγκόσμιο πρωτάθλημα έγινε στο Λονδίνο, το 1891.

Στους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες εντάχθηκε στο αγωνιστικό πρόγραμμα το 1896 στην Αθήνα, με δύο αγωνίσματα, άρση με το ένα χέρι και άρση με τα δύο χέρια. Οι κατηγορίες βάρους ήταν ανοικτές, δηλαδή αγωνίζονταν μαζί όλοι οι αθλητές ανεξάρτητα από το βάρους τους.

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896, ο Έλληνας αρσιβαρίστας Σωτήρης Βερσής πήρε την τρίτη θέση στην άρση με τα δύο χέρια και ο Αλέξανδρος Νικολόπουλος την τρίτη θέση στην άρση με το ένα χέρι.

Το 1904 ο Έλληνας Περικλής Κακούσης αναδείχτηκε χρυσός Ολυμπιονίκης σηκώνοντας με τα δύο χέρια 111,670 κιλά.

Η Διεθνής Ομοσπονδία Άρσης Βαρών (I.W.F.) ιδρύθηκε το 1905 στη Βουδαπέστη και είναι το ανώτατο όργανο του αθλήματος σε παγκόσμιο επίπεδο.

Η Ελληνική Ομοσπονδία Άρσης Βαρών (Ε.Ο.Α.Β.) ιδρύθηκε το 1972.

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες οι αθλητές της άρσης βαρών αγωνίζονται σε δύο κινήσεις, το αρασέ και το επολέ – ζετέ.