Ιστορικά στοιχεία

Το τραμπολίνο αναφέρεται ότι πήρε το όνομά του σαν άθλημα από ένα διάσημο ακροβάτη του τσίρκου που ονομαζόταν Ντου Τράμπολιν. Την πατρότητά του τη διεκδικούν ΟΙ Εσκιμώοι της Αλάσκας , οι οποίοι πηδούσαν σε δέρματα θαλάσσιου ελέφαντα. Τη δεκαετία του 1930 ο Τζορτζ Νίσσεν στις Ηνωμένες Πολιτείες κατασκευάζει ένα τραμπολίνο σχεδόν όμοιο με αυτό που χρησιμοποιείται σήμερα και διοργανώνει τους πρώτους αγώνες με την παρουσία κοινού.. Η πορεία του τραμπολίνο στην ιστορία του αθλητισμού αρχίζει.

Τη δεκαετία του 50-60 το άθλημα γίνεται ευρύτερα γνωστό αποκτώντας φίλους σε ολόκληρο τον κόσμο. ιδιαίτερα στην Αγγλία, τη Γερμανία και τη Ρωσία. Το 1964 ιδρύεται η Διεθνής ομοσπονδία του αθλήματος και διοργανώνεται το Ι ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Λονδίνο.

Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ το 2000.

Περιγραφή αθλήματος

Το τραμπολίνο αποτελείται από ένα δίχτυ κατασκευασμένο από ειδικό ελαστικό. που σταθεροποιείται σε ένα σιδερένιο πλαίσιο με ελατήρια και ανθεκτικό υλικό, με διαστάσεις 5,05μ.χ2.91 μ. και απόσταση 1,155 μ. από το έδαφος. Οι αθλητές εκτελούν συνεχόμενες αναπηδήσεις ώστε να εκτιναχθούν όσο το δυνατό υψηλότερα και να εκτελέσουν ακροβατικές ασκήσεις κατά τη διάρκεια της πτήσης.

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες αγωνίζονται χωριστά άνδρες και γυναίκες και το αγωνιστικό πρόγραμμα περιλαμβάνει τους εξής αγώνες:

Αγώνας Πρόκρισης: Όλοι οι αθλητές παρουσιάζουν δύο προγράμματα. Ένα υποχρεωτικό και ένα πρόγραμμα ελεύθερης επιλογής.

Οι 8 καλύτεροι άνδρες και οι 8 καλύτερες γυναίκες αυτού του αγώνα προκρίνονται για τον Τελικό Αγώνα.

Τελικός Αγώνας: Κάθε αθλητής εκτελεί μόνο ένα πρόγραμμα ελεύθερης επιλογής. Ο αθλητής με την υψηλότερη βαθμολογία σ’ αυτόν τον αγώνα αναδεικνύεται νικητής.

Κάθε αγώνας κρίνεται από 7 κριτές, με έναν επιπλέον επικεφαλής και ένα βοηθό. Οι 5 κριτές αξιολογούν την εκτέλεση των ασκήσεων, ενώ οι 2 κριτές αξιολογούν τη δυσκολία του προγράμματος.